آهای حیوانات آگاه! ما برای رستگاری زندگی نمی‌کنیم. ما برای عشق، برای قدرت، برای خیر، یا برای لذت و خوشحالی زندگی نمی‌کنیم. ما برای نمردن زندگی می‌کنیم که ما بندگان بقا هستیم. و در آیین بقا هیچ زیبایی و زشتی و خوبی و بدی‌ای وجود ندارد. آنچه می‌ماند و مانده، هست. و آنچه نمی‌ماند و نمانده، نیست. آنچه مانده‌است مانده‌است چرا که هدف ماندن و توان آن داشته است و آنچه نمانده‌است آن‌ها را نداشته.
دلیل و غایت وجود ما همین‌قدر ساده است. حتی احمقانه به نظر می‌رسد. چرا که تمام وجود بی‌علتمان را صرف دلیل دادن به وجود بوده‌ایم و بنا‌های پیچیده‌ای ساختیم که این پوچی ساده پشتش گم بشود. که این پوچی آدم را از بقا یافتن ناامید می‌کند و ما بندگان بقا حق نداریم به از بقا دست کشیدن فکر کنیم.